سلام
آوینیِ شهید فرمود: شهادت حال می خواهد نه بال.
شاید دوری ما هم از فضای نوشتن به خاطر عدم حال بوده باشد. اما پس مدتی که در خدمتتان نبودم، مجددا تصمیم گرفتم تا با نگاهی جدید به ادامه نگاشتن، نگاشته هایم بپردازم.
از آن جایی که دوستی با شهدا، علاوه بر تاثیری که به واسطه ی تلاش فرد برای الگو قرار دادن وی، بر روی او می گذارد، آثار و برکات برجسته ی دیگری هم دارد. چند مدت پیش خیلی اتفاقی به مطالعه کتابی پیرامون سردار شهید علی هاشمی مشغول شدم.
بی نظیر بود!
نام کتاب هوری بود که بواسطه ی تلاشی که آن شهید بزرگوار در آن منطقه انجام داده بود، نامگذاری شده بود.
آن قدر محو خواندن کتاب می شدم که گاهی گذر زمان را هم فراموش می کردم.
از جذبه و ابهت یک جوان بیست و سه ساله گرفته تا فرماندهی چهار سپاه در بیست و پنج سالگی و ابتکارات و نو آوری هایی که برای هیچ ذهن مشوش کنونی، قابل هضم نیست.
ان شاالله اگر عمری باقی بود و توفیقی داشتم، حتما قسمت های جذاب کتاب را خواهم گذاشت.
یا علی